1-     در نقشه لوله کشی گاز میبایست محل, قطر دودکش و پنجره در پلان مشخص و رنگ بندی با سایزینگ لوله ها مطابقت داشته باشد. 

2-     کروکی, آدرس و زیربنای ملک دقیق و کامل در نقشه ها مشخص گردد.

3-     جهت شمال پلان از کوچه به سمت ورودی ملک ترسیم گردد. 

4-     با رعایت بند 3 در تمامی نقشه ها میبایست جهت شمال پلان و ایزومتریک نمایش داده شده باشد.

5-     نقشه های تهیه شده توسط مجری میبایست خوانا, بدون قلم خوردگی, پلان معماری مطابق با واقعیت و با مقیاس مناسب باشد.   

6-     انجام بازرسی نهایی پرونده های فاقد برگه پیش بازرسی مجاز نیست. 

7-     مقیاس نقشه ها 1/100 و بر روی کاغذ A3 باشد.

 

  علمک  

1-     انجام بازرسی پرونده های فاقد علمک مجاز نیست.                               

2-     فاصله هوایی بین شیر قفلی ابتدایی لوله کشی ساختمان تا شیر قفلی سر علمک تا مصرف 25 متر مکعب در ساعت 50 سانتی متر لحاظ گردد.

3-     در صورت انشعاب دو یا چند رایزر از یک علمک فاصله افقی دو رایزر 12 سانتی متر رعایت گردد.  

4-     محور رایزر و علمک هم راستا باشد.  

5-     فاصله هوایی بین رایزر روی علمک تا دیوار پشت آن حداکثر 5 سانتیمتر باشد. 

 

1-     روی دیوار همسایه نباشد.

2-     اجرای دیوار پشت کنتور الزامی است.

3-     برای هر واحد مسکونی یک کنتور مجزا اجرا گردد.

4-     جهت اجرای جا کنتوری با ظرفیت G10 به بالا بایستی با شرکت گاز هماهنگ شود.

5-     در ساختمانهایی که کنتور در راهروی ورودی قرار می گیرد, محل نصب کنتور توسط درب از واحد مسکونی تفکیک شده و تمهیدات لازم برای تهویه دائمی هوا پیش بینی گردد.

 

1-     در صورتیکه قطر لوله گاز بیشتر از قطر استاندارد اجرا گردد همانند اجرای لوله با قطر کمتر از قطر استاندارد لوله برش داده میشود.

2-     اجرای شیر قفلی در ابتدای لوله کشی الزامی است.

3-     در عبور لوله گاز از چارچوب دربها که با خرابی قاب صورت می گیرد, پس از انجام لوله کشی تمهیدات لازم برای استحکام چارچوب (قاب) درب انجام پذیرد.

4-     حداکثر طول لوله اصلی از علمک تا کنتور 25 متر باشد.

5-     اجتناب از اجرای لوله به صورت بارفیکسی

6-     لوله بعد از کنتور بیرون ملک نباشد.

7-     عبور لوله از دیوارهای باربر با غلاف فلزی دو سایز بالاتر از لوله اجرا گردد و فضای بین لوله و غلاف با مواد عایقی مانند قیر پر شود. همچنین دو سر غلاف باید با استفاده از لاستیک, مسدود و درون غلاف جوش نباشد.

8-     شیر اصلی روی رایزر پایین رونده اجرا گردد.

9-     تعداد اتصالات پشت سر هم از دو عدد بیشتر نباشد.

10-   اجرای لوله رابط بین علمک تا کنتور به صورت روکار باشد.

11-   در صورتیکه اجرای قسمتی از مسیر لوله کشی به صورت توکار اجتناب ناپذیر باشد, میبایست بازرسی لوله کشی به صورت زیر صورت گیرد:

                              i.      پیش بازرسی 

                              ii.      پایان جوشکاری و نظارت مصالح

                             iii.      نوار پیچی و تست

 

12-   لوله, شیر آلات, اتصالات مجاز لوله کشی گاز مطابق استانداردهای ذکر شده در بند 4-4-17 مبحث 17 مقررات ملی ساختمان می باشد.

13-   برای کلیه ساختمانهای عمومی و خاص از لوله های بدون درز استفاده شود.

14-   تایید لوله کشی گاز ساختمان پیش از انجام نازک کاری, نصب درب و پنجره و شیشه و پیش از قابل سکونت شدن ساختمان غیر قابل قبول بوده و بازرسی ها و تأیید آن باید پس از انجام مراحل فوق و قابل سکونت شدن ساختمانها انجام گیرد.

15-   اگر در زمان اجرای لوله کشی گاز استفاده از ملک همسایه اجتناب ناپذیر باشد بایستی از همسایه رضایت محضری اخذ شود.

 

1-     فاصله رایزر شیر H تا رایزر دودکش مربوطه میبایست بین 60 تا 80 سانتیمتر باشد.

2-     شیر انتهایی مصرف و دودکش مربوطه میبایست روی یک دیوار اجرا گردد.

3-     کلیه شیرهای مصرف در زمان بازرسی با درپوش دنده ای هوابند و در حالت باز باشد.

4-     نصب شیر قطع جریان گاز اضافی و شیر خودکار قطع گاز, حساس در مقابل زلزله در ساختمانهای خاص مثل بیمارستانها, موزه ها, کتابخانه ها و ... اجباری می باشد. 

5-     کلیه شیرها بگونه ای نصب گردند که در جهت عقربه های ساعت بسته و خلاف جهت عقربه ها باز گردند.

 

1-     اجرای دودکش میبایست به شکلی باشد که حداکثر تصویر افقی آن از یک و نیم متر تجاوز نکند.

2-     کلیه دودکشها با کلاهک H اجرا شود.

3-     ارتفاع دودکش از سقف حداقل یک متر باشد.

4-     دودکش در محل تقاطع با لوله گاز بوسیله پشم شیشه عایق گردد.

5-     در ساختمانهای بیش از یک طبقه, دودکش در طبقات بالا به صورت توکار و با مصالح ساختمانی محافظت گردد.

6-     در ساختمانهایی با سقف شیروانی بایستی دودکش از فضای شیروانی عبور کرده و به فضای آزاد راه داشته باشد.

 

وسایل گاز سوز

1-     اجرای چهار وسیله گاز سوز در هر واحد مسکونی به استثنای آپارتمان هایی که بالکن آنها کمتر از 6 متراست, الزامیست.

2-     جهت اجرای لوله کشی گاز در هر واحد مسکونی وجود آشپزخانه با شرایط لازم (سینک ظرفشویی, لوله آب و فاضلاب) الزامیست.

3-     فضای نصب مورد نیاز وسایل گازسوز متداول خانگی به شرح زیر میباشد:

4-     آبگرمکن دیواری: در فضای درزبندی معمولی 141 مترمکعب (با فرض 3 متر ارتفاع 50 متر مربع) در غیر اینصورت هوای مورد نیاز احتراق از طریق دریچه دائمی به هوای آزاد به ابعاد حداقل 676 سانتیمتر مربع تامین گردد.

5-     آبگرمکن زمینی: در فضایی با درزبندی معمولی 85 متر مکعب (با فرض 3 متر ارتفاع 30 متر مربع) در غیر اینصورت هوای مورد نیاز احتراق از طریق دریچه دائمی به هوای آزاد به ابعاد حداقل 645 سانتیمتر مربع تامین گردد.

6-     اجاق گاز خانگی: در فضایی با درزبندی معمولی 40 متر مکعب (با فرض 3 متر ارتفاع 140 متر مربع) در غیر اینصورت هوای مورد نیاز احتراق از طریق دریچه دائمی به هوای آزاد به ابعاد حداقل 645 سانتیمتر مربع تامین گردد.