مسجد جامع کرمان يا مسجد جامع مظفري در کنار ميدان مشتاق و محصور به بازار مظفري و بازار قدمگاه و خيابان شريعتي و ميدان مشتاق در شهر کرمان قرار گرفته است .
از جمله مساجد چهار ايواني است که داراي سردر رفيع صحن ايوان و شبستان است اين مسجد در دوران حکومت امير مبارز الدين محمد مظفر سر سلسله آل مظفر بنا گرديده است تاريخ بنا در کتيبه سر در اصلي ??? هجري قمري ذکر شده است ولي در دوره‌ هاي بعد الحاقات و تعميراتي در مسجد صورت گرفته است از جمله مرمت کاشيکاري ايوان بزرگ در زمان وکيل الملک و کاشيکاري ستون ها و لچکي هاي داخل مسجد و احداث شبستان شمالي در دوره اخير را مي ‌توان نام برد . سر در رو به مشرق آن از شليک توپ‌ هاي آغا محمدخان قاجار خراب شد ولي بعد ها مرمت و بازسازي شد . ارزشمند ترين قسمت بنا کاشيکاري معرق محراب و سردر شرقي مسجد مي ‌باشد .
 
در قسمت غربي مسجد ايواني است که بناي اصلي آن متعلق به دوره آل مظفر است ولي در دوره هاي بعدي تعميراتي در مسجد صورت گرفته است از جمله تعميرات و الحاقاتي که در دوره صفوي ( شاه عباس دوم ) انجام يافته ، بخشي از بدنه محراب مسجد است . مسجد با نقشه چهار ايواني ساخته شده و داراي سردري رفيع و باشکوه ، ايوان ، شبستان ، مناره و صحني بسيار زيبا مي باشد . سردر بزرگ و بلند با کاشيکاري جالب آن ، شباهت زيادي با مسجد جامع يزد دارد . در طرف دري که از خيابان مظفري وارد مسجد مي شوند . سنگي بسيار عالي و شفاف به ديوار نصب است که به سنگ آينه شهرت دارد . اين مسجد از يک صحن به ابعاد 84 ×47 × 56/66 متر و چهار ايوان تشکيل شده که امروز صحن آن وسيع تر شده است . در ايوان ضلع غربي محراب بسيار عالي و زيبائي وجود دارد که حاشيه بالاي آن از سنگ مرمر سبز با خطوط بسيار شيوا و دلنشين منقوش و حجاري شده و در انتهاي خطوط قرآني چنين رقم زده شده " عمل خواجه ...  معمار اصفهاني " .
ساختمان مسجد برطبق اصول قرينه سازي ، دوايوان بزرگ تابستاني و زمستاني دارد . ارزشمند ترين قسمت بنا کارشيکاري معرق محراب و سردر شرقي مسجد مي باشد . دراين مسجد انواع کاشي هاي معرق ، هفت رنگ ساده و چند رنگ کار شده است .
دراين بناي باشکوه مقرنس گچ بري شده در هشتي يک ياز ورودي ها و محراب مقرنس شده با کاشيکاري بسيار ظريف معرق و نيز مقرنس هاي معرق شده ورودي اصلي را مي بينيم .
ساختمان مسجد به سبک بناهاي اسلامي و شامل سه ايوان بزرگ غربي ( قبله ) و شمالي و جنوبي است سردر جنوب غربي از آثار عهد صفوي است . مناره و گلدسته مسجد در زمان کريم خان زند 1176 هجري قمري مرمت يافته است سردر رو به شرق مسجد از شليک توپ هاي آقا محمد خان قاجار خرابي يافت ولي بعد ها مرمت شد .
تعميرات حفاظتي و اساسي بنا از سال 1348 شروع شده و هنوز هم ادامه دارد .
اين بنا درجوار بازار و در قالب شهر واقع شده و به جهت موقعيت خاصي که دارد محل اصلي برپايي نماز جماعت بوده است . "
درقسمت غربي مسجد ايواني است که بناي اصلي آن متعلق به دوره آل مظفر است ولي در دوره هاي بعدي تعميراتي در مسجد صورت گرفته است از جمله تعميرات و الحاقاتي که در دوره صفوي ( شاه عباس دوم ) انجام يافته ، بخشي از بدنه محراب مسجد است ....
اما واقيعت آن است که دستکاري هايي که در مسجد انجام شده فقط به دوره صفويه محدود نشده و تا همين دهه 60 خورشيدي خودمان هم ادامه داشته همين که از آن هشتي جدا مي شويد و به صحن حياط بدون حوض مي رسيد ؛ پنجره هاي فولادي را مي بينيد که به صورتي کاملا الحاقي و بيگانه به ايوان هاي سمت راست و چپتان وصل شده اند جالب انجاست که حتي درب هاي ورودي شبستان هاي مسجد هم فولادي نيستند و مسلم است که ان زمان اصلا فولاد نبوده و چوب بوده ولي آن پنچره ها که به گونه اي آن ايوان ها را پو شانيده اند فولادي هستند و تازه سال نصب آنها هم اگر دقت کنيد بر روي آنها حک شده و نوشته شده بود نصب به سال 1366 . !!!!
اين مسجد با بازار بررگ  در رابطه است  توسط ورودي  که در طرف چپ سر در ورودي  اين مسجد وجود دارد  مر تبط است که آْن در هم بسته است .