مناره چيست ؟
مِناره برجي مدور است که يکي از اجزاء معماري ايراني و ديگر کشورهاي اسلامي است و بيشتر در معماري مسجد ها بکار مي‌ رود .
مناره ‌ها سه کاربرد اصلي دارند :

ميل راهنما :
براي راهنمايي کاروان ها در مسير جاده‌ ها و نشان دادن مکان هاي اصلي بافت شهري.
اذان گويي و خبر رساني : مکاني براي گفتن اذان .
مناره سمبل پيروزي : اين نوع مناره ‌ها را از جمجمه سر انسان ها و حيوانات مي ‌ساختند .
مناره‌ ها از چهار جزء اصلي تشکيل شده‌اند :

پايه يا سکو :
مربعي شکل يا کثير الاضلاع بوده که بدنه يا ساقه مناره در وسط آن قرار مي ‌گيرد . پايه مناره رهروان اصفهان و خسرو گرد سبزوار مربعي شکل بوده و پايه مناره گار ، مناره سين و مناره زيار هشت ضلعي . برخي از مناره ‌ها هم بدون سکو هستند مانند : مناره برسيان ، مناره علي و مناره ساربان .
ساقه : در ايران در مناره‌ هاي پيش از اسلام اغلب مربعي شکل و در دوران اسلامي به شکل استوانه يا مخروطي ساخته مي‌ شده .
سرپوش : مربع و هشت گوش که مهمترين بخش مناره ‌است .
رأس : سايبان که به اشکال مختلف ساخته مي‌ شود .
مناره برسيان در روستاي برسيان بر ساحل شمالي زاينده رود و در شرق اصفهان قرار گرفته ، يکي از قديمي ترين مناره هاي ايران است که در ميان مناره هاي اصفهان كه داراي تاريخ هستند سومين مناره قديمي به حساب مي آيد . تاريخ ساخت مناره سال 491 ه.ق مي باشد .
اين مناره ي ستوني مدور ، بدون سکو يا پايه بوده با آجر و ملات گچ ساخته شده است . قطر مناره در سطح زمين 75/5 متر و ارتفاع آن 55/34 متر است و پلكان مارپيچ مناره از داخل مسجدي شروع مي شود كه بعدها ساخته شده است .
مناره برسيان فاقد كاشيكاري است و تزئينات آجري آن که نقوشي به شكل لوزي نزديک به مربع هستند به هزارباف معروف است .
بسياري از کارشناسان اين مناره را از بهترين نمونه هاي صنعت آجر چيني دوران سلجوقي در قرن پنجم مي دانند .