روستاي نوغاب هندو الان واقع در 15 کيلومتري شهر اسديه مرکز شهرستان درميان و 80 کيلومتري شهر بيرجند مرکز استان خراسان جنوبي و در طول جغرافيايي 53-59 و عرض جغرافيايي 59-32 قرار دارد .

نوغاب مطابق با ارتفاع ديگر نقاط شهرستان نسبت به دريا در ارتفاع 1850 تا 1900 متر ميباشد .

جمعيت روستا بر اساس خانه وار بالغ بر هشتصد و هفتاد (870) خانه وار و جمعيت سرانه روستا بالغ بر چهار هزار (4000) نفر ميباشد .

نژاد مردم نيز مانند ساير مردم شهرستان درميان آريايي و با زبان فارسي و لهجه ي خاص خود هستند ، اهالي اين روستا بر مذهب تسنن و فقه حنفي هستند .

نوغاب بر دامنه کوهي بنا شده و تقريباً اکثر خانه هاي روستا در بخش مرکزي روستا ساخته شده ، از دور که به روستا نگاه کنيم حالت پلکاني به خود گرفته است .

نوع کشت در روستا اغلب آبي است و آب اصلي مورد نياز کشاورزي روستا از طريق قنات روستا که از قنات هاي پر آب شهرستان نيز ميباشد تأمين ميشود ، از مهم ترين محصولات کشاورزي روستا ميتوان از زرشک ، چغندر قند ، گندم و جو نام برد ( البته در سالهاي اخير کشت چغندر و گندم رو به افول نهاده و جاي خود را به زرشک داده است .) علاوه بر اين از نظر دامداري نيز روستا مستعد مي باشد و همچنين اقتصاد روستا بر صنعت قاليبافي نيز متکي است ، چنانکه نوغاب يکي از قطب هاي اصلي قاليبافي در منطقه است .

پوشش محلي مردم روستا مانند ساير مردم شهرستان درميان ، پوشش خاص محلي همراه با عمامه ي سفيد و غذاي محلي مردم نيز مانند ساير مردم شهرستان درميان ، کشک ( کشک زرد ، قوروت ، کاچي و ساوري ) ميباشد .

از عمده ترين فاميل هاي نوغاب ميتوان به سالاري . سليمي ، خسروي ، شعباني ، رحيمي ، احمدي ، تبايني ، رجبي ، رحمتي ، سلماني ، شمسي ، آذري و عطايي را نام برد .

روستاي نوغاب علاوه بر قنات داراي چندين چاه عميق نيز ميباشد که تعداد آنها به 12 حلقه چاه ميرسد که نوغاب را به قطبي کشاورزي تبديل کرده است ، از کنار روستا رودخانه ي فصلي بزرگي نيز ميگذرد که برخي مواقع خطر ساز و برخي مواقع مفيد ميباشد و کشاورزان از آب اين رودخانه براي کشت محصولات خود استفاده ميبرند .

روستاي نوغاب را از نظر قدمت تاريخي اگر بخواهيم بررسي کنيم ، در منابع تاريخي چندان نامي از آن نيامده است بلکه بعدها که نوغاب رو به رشد نهاده و بعنوان سکونتگاه اصلي معرفي شده توانسته خود را به همگان بشناساند ، چنانکه نوغاب داراي خان نشين خاص خود بوده است و همواره مورد توجه بزرگان استان و شهرستان بوده است . اما ميتوان گفت نوغاب داراي قدمت تاريخي بسيار کهن است چنانکه قلعه اي که در ميان روستا ساخته شده و هم اکنون به صورت نيمه مخروبه وجود دارد و خندق نيز که در اطراف آن وجود داشته ( بعدها پر شده ) که مانع از نفوذ بيگانگان ميشده اين خود نشان از قدمت روستا دارد . ديگر اينکه وجود برجک ها و ميل هاي نگهباني در اطراف روستا ( برج کلو و برج خورد ) دليلي ديگر بر قدمت تاريخي روستا ميباشد و در مورد پيشينه ي نوغاب اين نيز گفته شده است که کلمه نوغاب ترکيبي از دو کلمه نوغ و آب ميباشد و نوغ به معناي بچه شتر ميباشد که کلمه نوغاب معناي آبشخور بچه شتر را ميدهد و مردم شتر هاي خود را به سر قنات مي آورده اند و اندک اندک از ابتداي همين آبشخور سکونتگاه هايي شروع شده تا اينکه به عنوان يک سکونتگاه اصلي شناخته شده است .

محله شيراژي يا شيراجي نوغاب از قديمي ترين محله هاي آن است . درب قلعه ( هم اکنون ميدان محمدرسول الله ناميده شده است ) نوغاب مهمترين ميدان روستا محسوب ميشود که آب انبار تاريخي روستا در آن قرار دارد ، اين آب انبار متعلق به دوران قاجاريه است .

اين روستا داراي هفت مسجد و يک مصلّي بزرگ است . روستاي نوغاب داراي فرهنگ خاصي هست که از ادوار کهن اين فرهنگ را حفظ کرده است . فرهنگ خاص عروسي و عزاداري و نيز بعضي از بازي هاي محلي آن از قبيل بجول بازي ، قاب بازي ، تيله بازي ، يک قل دو قل ، پادشاه و وزير ، قلعه ي فراق ، پله بدو ، کبدي ( کابدبدي ) مرسوم ميباشد .

برخي واژه هاي محلي براي صدا هاي خاص :

قَقَّست : صداي بزوبزغاله
تُپًّست : صداي افتادن چيزي
تَقَّست : صداي تفنگ
تِلِکَّست : صداي شکستن چيزي
جِِزَّست : صداي ريختن پياز در روغن
خُرَّست : صدايي مانند صداي نفس سخت انسان
زيکَّست : صداي کوتاه و نازک

نوغاب هم اکنون از جمله روستا هاي بزرگ شهرستان و حتي استان محسوب ميشود که داراي مدارس ابتدايي ، راهنمايي ، دبيرستان و پيش دانشگاهي است و نيز درمانگاه ، خانه ي بهداشت ، پست بانک و مخابرات ؛ از جمله امکانات موجود در آن است .