رودخانه زرينه رود
مسير جريان اين رودخانه از شمال به طرف جنوب است و پس از گذشتن از استان کردستان به درياچه اروميه مي ريزد . شاخه اصلي اين رودخانه چم سقز مي باشد که از کوه هاي گردنه خان در شرق بانه سرچشمه مي گيرد . رودخانه " خرخره " اصلي ترين شاخه اين رود مي باشد که از کنار شهر سقز مي گذرد و سرانجام به رودخانه زرينه مي پيوندد . شاخه هاي ديگر آن ساروک و موردي است که از منطقه تکاب و سهند سرچشمه مي گيرند.
در سقز زرينه رود را با اسم " جاکتو " مي شناسند و پس از عبور از جنوب غربي آذربايجان به درياچه اروميه مي ريزد . اين رودخانه بزرگ يکي از جذاب ترين مناطق طبيعي استان مي باشد و همچنين در اين رودخانه امکان ورزش هاي آبي نيز وجود دارد . در تمامي طول رودخانه امکان قايق راني وجود دارد .
آن را سابقاً « جغتوچاي » مي ناميدند و قريب 240 هزار گز طول دارد و از کوه هاي چهل چشمه و کردستان سرچشمه مي گيرد و پس از گذشتن از جلگه مياندوآب در جنوب درياچه اروميه واردآن درياچه مي شود و آب آن بر خلاف همه رودهائي که وارد درياچه مذکور مي شود ، شيرين است .
در دوره سلطه مغولان در ايران اين رودخانه را با نام مغولي « چغنو » يا « جغتاي » بر گرفته از نام پسر دوم چنگيزخان به خاطر خروشان بودن آن ‌ناميده اند . و امروزه به زبان محلي به آن چيغاتو ( جَغَتي – جَغَتو ) مي ‌گويند .
در شهرستان تکاب رودخانه ‌هاي‌ خورخوره‌ و ساروق و در شهرستان شاهين دژ رود هاي هولاسو و هاچه سو و محمودآباد و آجرلو چاي و در شهرستان مياندوآب رود ليلان چاي به آن مي پيوندند بر روي اين رود خانه سد بوکان قرار دارد که ميزان آب خروجي را تنظيم مي ‌کند در گذشته سيلاب هاي ناشي از اين رودخانه روستا هاي زيادي را در بر مي ‌گرفت .