غار دو اشکفت در شمال شهر کرمانشاه ، در دامنه کوه ميوله قرار دارد و کهن ترين بقاياي سکونت انسان در شهر کرمانشاه ‌است . با توجه به مطالعات باستان شناسي انجام شده اين غار در دوران پارينه سنگي مياني ( بين حدود 120 تا 40 هزار سال پيش ) مورد سکونت انسان ( احتمالاً نئاندرتال ها ) بوده ‌است . ابزار هاي سنگي يافت شده در اين مکان مربوط به صنعت موستري زاگرس است . براي ساخت ابزار ها هم از رخنمون هاي سنگ راديو لاريت اطراف غار و هم از سنگ هاي چخماق گاکيه استفاده شده ‌است . علاوه بر دو اشکفت ، آثار سکونت انسان ‌هاي پارينه سنگي در چند غار و پناهگاه ديگر در شمال کرمانشاه يافت شده است . نزديک ترين آنها به دو اشکفت پناهگاه ورواسي است که بوسيله باستان شناس آمريکايي بروس هو کاوش شد . همچنين وي غار قبه در تنگ کنشت را نيز حفاري کرده است .

يکي از کهن ترين سکونتگاه هاي بشر در منطقه کرمانشاه غار دو اشکفت در نزديکي طاق بستان است . اين مکان باستاني - شامل دو غار مجاور هم - در دامنه جنوبي کوه « ميوله » ، در ارتفاع حدود سيصد متري از دشت و مشرف بر پارک کوهستان قرار دارد .
با توجه به مطالعات باستان شناسي انجام يافته ، يکي از اين دو غار ( غار شرقي ) ، در دوره پارينه سنگي مياني محل سکونت موقت يا فصلي گروه هاي شکارورز ساکن منطقه بود . اين گروه هاي شکارچي که احتمالاً از نوع نئاندرتال بودند با توجه به مزاياي مختلف اين مکان از جمله وجود چشمه آب دايمي در کنار غار ، چشم انداز مناسب دهانه آن به دست و دسترسي نسبتاً آسان به ارتفاعات بالاتر ، به طور متوالي از اين غار استفاده کرده اند . همچنين وجود يک برون زد زمين شناسي از جنس راديو لاريت در نزديک غار ، امکان ساخت ابزار سنگي را در محل فراهم مي کرده است .

به طوري که اکثر ابزار هاي سنگي يافت شده در محل ، از اين نوع سنگ ساخته شده است . علاوه بر اين منابع سنگ داخل دشت نيز استفاده مي کردند . براي مثال منابع سنگ تپه هاي « گاکيه » در شرق کرمانشاه که حدود دوازده کيلومتر با غار فاصله دارد ، در ميان مجموع هاي يافت شده وجود دارد . ابزار هاي يافت شده در دو اشکفت اغلب از نوع خراشنده جانبي و ساير ابزار ها مربوط به صنعت موستري زاگرس هستند که بين دويست و پنجاه تا حدود چهل هزار سال پيش ساخت آنها در زاگرس رواج داشته است . آثاري از دوره پارينه سنگي مياني در ساير غار هاي منطقه مثل غار « قبه » و پناهگاه صخره اي و رواسي در تنگه کنشت و چندين غار ديگر در بيستون نيز يافت شده است .
مطالعات انجام شده در مکان هاي پارينه سنگي مياني کرمانشاه نشان مي دهد که ساکنان اين غار ها بيشتر به شکار بز کوهي ، ميش وحشي ، گورخر و اسب وحشي مي پرداختند . البته حيوانات ديگر مثل مارال ، گاو وحشي ، غزال و گراز نيز شکار مي شدند .