مسجد امام ، مسجد شاه يا مسجد سلطاني در مرکز شهر سمنان واقع شده و يکي از مهمترين و زيباترين بنا هاي تاريخي و مهم سمنان است . بناي اين مسجد در دوره قاجار به دستور فتحعلي شاه و به همت « حاجي سيد حسن حسني » و استادي « صفر علي معمار » ساخته شد و کار آن در سال 1243 به پايان رسيد .

مسجد سلطاني داراي چهار در ورودي از طرف شمال ، جنوب ، شرق و شمال شرقي است .
به استثناي در شمال شرقي که به وسيله يک دالان طولاني به تکيه معروف « پهنه » راه دارد ، سه در ديگر داراي هشتي ، دالان و دهليز هستند و فقط سر در هاي شمال و شرق است که مقرنس کاري گچي بسيار زيبا دارند .

صحن مسجد به صورت چهار ايواني ساخته شده است . دو ايوان شمالي و جنوبي ، کوچکتر و ارتفاع هر کدام 11 متر است و از هر نظر با هم شباهت دارند .

ايوان غربي به ارتفاع 19.5 متر ، مفصل تر و زيبا تر از ايوان هاي ديگر ساخته شده است و کاشي کاري و کتيبه هاي زيبايي دارد . در پشت ايوان غربي ، مقصوره زيبا به ارتفاع 21 متر قرار دارد .

در بالاي اين مقصوره گلدسته اي وجود دارد که شامل گنبد کوچکي با پوشش کاشي فيروزه اي و ساقه هشت ضلعي بلند است . در طرفين اين ايوان دو منار بنا شده که تا نزديک بالاي ايوان رسيده ولي ناتمام مانده است .

در طرفين ايوان غربي ، دو شبستان شامل چهل طاق و سي ستون مدور و قطور در وسط و پنج نيم ستون در هر سمت که جمعاً چهل ستون مي شود ، قرار دارد .

ايوان شرقي مسجد به ارتفاع 18.5 متر داراي شکوه کم نظيري است . بر بالاي اين ايوان ، گلدسته اي زيبا به صورت طرح شش ضلعي ، با پوشش هرمي شکل و نرده مشبک و چوبين جالبي خود نمايي مي کند .

صحن وسيع مسجد ، مربع و به طول 62 قدم است .

در طرفين ايوان ها و چهار گوشه صحن ، چهار مهتابي بزرگ با اتاق ها و حجره هايي چند ، و در زير آنها شبستان هايي با پنجره هاي مشبک آجري لعابدار ساخته شده است .