روستاي زنوزق به عنوان بزرگترين روستاي تاريخي- پله کاني کشور است .
در حدود نيم کيلو متري شمال شهر زنوز و بر روي ارتفاعات واقع است . با فت منحصر بفرد روستايي ، آن پوشش محلي ساکنان ، مناسبت زيادي براي توسعه گردشگري آن بوجود آورده است .
به باور برخي کارشناسان روستاي زنوزق متعلق به دوره ايلخانان است اما بنظر ميرسد تاريخ روستا به دوران پيشتر از آن ميرسد و ابراز کنندگان نظر يه مزبور به برخي از سنگ قبور موجود در قبرستان اين روستا توجه نموده و از بررسي بيشتر کوتاهي کرده اند .
بنابر برخي از نظرات در خصوص نام روستا كه به نظر صحيح ميرسد بدليل قرارگيري در ارتفاعات شهر زنوز ابتدا نام آن زنوز داغ بوده كه به جهت تكثر استفاده در تركي آذربايجاني به زونزاغ تبديل گرديده است و در زبان فارسي به زنوزق اشتهار يافته است .

قلعه زنوزق در ارتفاع و روستا در شيب تند قرار دارد و مامن مناسبي جهت روستائيان در مقابل حمله دشمنان بوده است . به اظهار برخي از روستائيان اين قلعه بصورت دژ مستحکم ساخته شده بود . قلعه که داراي چشمه آب در ناحيه غربي صخره هاي دست نيافتني است و در نواحي آن سنگر هاي سه گوش مثلثي و بصورت تو در تو وجود داشته تا دست يابي به آن غير ممکن و دفاع از آن آسان تر شود .

قبرستان روستاي زنوزق سال ها قبل داراي صد ها سنگ قبور حجاري شده بزبان عربي و با خط خوش بود که اينک تنها تعداد محدودي از آنها بر جاي مانده است و بيشتر آنها بدلايل عدم اطلاع از ارزش هاي تاريخي موجود تخريب گرديده است .

بين اهالي رايج است که در هنگام واقعه عاشورا يزيد بن معاويه از اين روستا تقاضاي قشون نموده و روستائيان بمنظور ايجاد تاخير در رسيدن به کربلا بجاي اسب سوار بر گاو نر شده و فوت وقت کرده اند و با چندين روز تاخير به دشت نينوا رسيده و تعدادي از آنها و از آنجمله فردي بنام رحمان که سرکرده قشون بوده در کربلا اقامت نموده تا اينکه به همراه مختار به خونخواهي سيد الشهدا برخواسته است .

با پذيرش اين مطلب که در بين مردم زنوزق رايج است و همچنين دلايل متعدد ديگر تاريخچه روستا به دوران متاخر ميرسد بنحويکه مي توان حدس زد که در دوران اوليه اسلام داراي رونق بوده است .

مردم روستا عموما به کار هاي کشاورزي ، دامداري و کارگري مشغول هستند و روابط صميمي با يکديگر دارند اين روستا قابليت ثبت در فهرست ميراث جهاني را دارد .